ဘ၀သံသရာတြင္ က်င္လည္ေနသူမွန္သမွ် အိုျခင္း၊နာျခင္း၊ေသျခင္း ဟူေသာ ေ၀ဒနာမ်ားမလြဲမေသြ ရင္ဆိုင္ရေပမည္။ ယေန႔ေခတ္တြင္ တိုးတက္လာေသာနည္းပညာမ်ားေၾကာင့္ ႐ုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ အိုမင္းရင့္ေရာ္မႈမ်ားကို အတိုင္းအတာတစ္ခုအထိ ကာကြယ္ႏိုင္ေသာ (Anti- Oxident) ပစၥည္းမ်ားကို စတင္သံုးစြဲေနၾကသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ဇရာမွ ေကာင္းစြာလြတ္ေျမာက္ႏိုင္သည္ မဟုတ္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔သည္ ဇရာမွေကာင္းစြာ လြတ္ေျမာက္ေအာင္ မစြမ္းေဆာင္ႏိုင္ေသာ္လည္း ေပွ်ာ္႐ႊင္စြာျဖင့္ ေကာင္းစြာေက်ာ္္လႊားႏိုင္ရန္္ လိုအပ္ပါသည္။ ကိုယ္ယံုၾကည္တာ၊ ကိုယ္၀ါသနာပါတာ၊ ကိုက္ကၽြမ္းက်င္တာကို ႀကိဳးစားလုပ္ကိုင္ရင္း “အို”တာကိုမသိ၊ “နာ”တာကိုမ႐ွိဘဲ ေသျခင္းတရားကို ညင္သာစြာ လက္ခံႏိုင္ရန္ ႀကိဳးစားသင့္သည္။ မိမိအတြက္လည္း အက်ိဳး႐ွိ၊ အမ်ားအတြက္လည္း အက်ိဳး႐ွိေစမည့္ အလုပ္မ်ားကို လုပ္ေဆာင္ရင္း ဇရာကို အန္တုႏိုင္သူမ်ားသည္ ေလာက၏ သူရဲေကာင္းမ်ားပင္ ျဖစ္ၾကသည္။ အိုမင္းရင့္ေရာ္မႈကို စိတ္ဓာတ္အရ တိုက္ဖ်က္ရမယ့္ အႏၱရာယ္ႏွစ္ခု႐ွိပါသတဲ့။ တစ္ခုက အတိတ္က ေပ်ာ္ခဲ့ပါးခဲ့တာေတြကို လံုး၀ျပန္မေတြးပါနဲ႔။ ေသသြားတဲ့မိတ္ေဆြ၊ ေဆြမ်ိဳးေတြအေၾကာင္းလည္း ျပန္မေတြးနဲ႔။ အနာဂတ္ကိုသြားမယ့္ ကိစၥကိုသာေတြး၊ လုပ္စရာ႐ွိစရာကိုလုပ္၊ အတိတ္က ကိုယ့္အေပၚ ပိမက်ေစနဲ႔။ ခံစားခ်က္က ကိုယ့္အေပၚ ပိမက်ေစနဲ႔။ ေနာက္တစ္ခုက ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ငယ္ေသးတယ္လို႔ ဇြတ္မထင္နဲ႔။ အိုရမယ့္ အေၾကာက္တရားကို ဖက္႐ွားႏိုင္တဲ့ အေကာင္းဆံုးနည္းလမ္းက စိတ္၀င္စားမႈ၊ ၀ါသနာပါမႈေတြကို တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ က်ယ္ျပန္႔တိုးခ်ဲ့ လုပ္ေဆာင္သြားဖို႔၊ ကိုယ့္ရဲ့ အတၱတံတိုင္းႀကီးကို ၿဖိဳခ်သြားဖို႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
လူ႔ဘ၀ဆိုတာ ျမစ္တစ္စင္းနဲ႔တူပါတယ္။ အစမွာ ေသးေသးေလးပဲ။ တျဖည္းျဖည္း စီးဆင္းတယ္။ ကမ္းပါးေစာက္ႀကီးၾကားထဲ ၀င္တယ္။ အ႐ွိန္ျပင္းလာတယ္။ ေက်ာက္ေဆာင္ ေက်ာက္တံုးေတြကို ျဖတ္ခဲ့တယ္။ ျမစ္ျပင္က်ယ္ႀကီး ျဖစ္လာတယ္။ ကမ္းႏွစ္ဘက္လည္း က်ယ္လာတယ္။ ေရလည္းၿငိမ္သြားၿပီ။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႕ ပင္လယ္ႀကီးန႔ဲ ေေပါင္းဆံုသြားတယ္။ လူ႔ဘ၀လည္း အဲဒီသေဘာပါပဲ။ ဘ၀တေလွ်ာက္ ျဖတ္သန္းရင္းနဲ႔ က်ယ္ျပန္႔လာတယ္။ အေတြ႔အၾကံဳနဲ႔ ဘ၀သင္ခန္းစာေတြ စံုလာတယ္။ ျမစ္ကေလးကေန ပင္လယ္ႀကီးနဲ႔ေပါင္းဆံု သြားတဲ့အခါ အရာရာတည္ၿငိမ္စြာနဲ႔ ၿပီးဆံုးသြားတယ္။ ဘ၀ကို ေကာင္းမြန္စြာနဲ႔ ႐ွဳျမင္ႏိုင္ရင္ ကိုယ္မ႐ွိလည္း ကိုယ္ျဖစ္ေစခ်င္တာေတြ ဆက္ျဖစ္သြားမယ္။ ခြန္အားေတြ တျဖည္းျဖည္း ဆုတ္ယုတ္ လာတာဟာလည္း ျငိမ္းခ်မ္းစြာ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ေနာက္ဆံုး အနားရေတာ့မွာပါလား ဆိုၿပီးေတြးလိုက္ရင္ ဇရာဆိုတဲ့ အိုျခင္းတရားကို ေကာင္းစြာ ရင္ဆိုင္သြားႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။
Posts
No comments:
Post a Comment