Powered By Blogger

Monday, March 3, 2008

မာျခင္းအဆင့္ ၿပိဳင္ၾကမယ္

ဟိုးေ႐ွးေ႐ွးတုန္းကတဲ့--------
အမ်ိဳးသမီးငယ္ေလးတစ္ေယာက္က သူမဘ၀မွာ ဘာပဲလုပ္လုပ္ အဆင္မေျပတဲ့အတြက္ ေလာကႀကီးထဲမွာ မေနခ်င္ေလာက္ေအာင္ စိတ္ဓာတ္ေတြက်ၿပီး အရမ္းစိတ္ဆင္းရဲေနရတယ္တဲ့။ အဲဒါေၾကာင့္ သူမဟာ သူမရဲ႔ဖခင္ႀကီးထံသြားၿပီး အက်ိဳးအေၾကာင္းေတြ ေျပာျပသတဲ့။ သူမက ဖခင္ႀကီးထံမွ တစ္စံုတစ္ရာ ျပန္ၿပီး ႏွစ္သိမ့္စကားၾကားရလိမ့္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ေနတာေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ဖခင္ႀကီးက ဘာတစ္ခြန္းမွ ျပန္မေျပာဘဲ မီးဖိုခန္းထဲ ၀င္သြားသတဲ့။ ဒီေတာ့ မိန္းမငယ္ေလးဟာ ပိုၿပီး၀မ္းနည္းသြားတာေပါ့။ ဖခင္ႀကီးဟာ မီးဖိုခန္းထဲ ၀င္သြားၿပီး မီးျပင္းျပင္းဖို ၿပီးေတာ့ ေရေႏြးအိုး သံုးအိုးကို တၿပိဳင္နက္ တည္လိုက္သတဲ့။ ေနာက္ၿပီး ေရေႏြးသံုးအိုးလံုး တၿပိဳင္နက္ဆူေရာ သမီးကိုေခၚၿပီးေတာ့ မုန္လာဥရယ္၊ ၾကက္ဥရယ္၊ လက္ဖက္ေျခာက္ရယ္ အဲဒီသံုးမ်ိဳးကို ေရေႏြးအိုးတစ္အိုးစီကို တစ္မ်ိဳးစီ ထည့္ခိုင္းလိုက္တယ္။ ေနာက္မိနစ္အနည္းငယ္လည္းၾကာေရာ မုန္လာဥ၊ ၾကက္ဥနဲ႔ လက္ဖက္ေျခာက္ေတြကို ႏိႈင္းယွဥ္ခိုင္းသတဲ့။ မုန္လာဥကေတာ့ ေပ်ာ့ျပဲသြားၿပီး မျပဳတ္ခင္က အၾကမ္းမခံႏိုင္တဲ့ ၾကက္ဥဟာ မာၿပီးေတာင့္တင္းသြားေရာတဲ့။ လက္ဖက္ေျခာက္ကေတာ့ မီးျပင္းလို႔ ေရေႏြးအိုးဆူေလ ရနံ႔လည္း ပိုေမႊးေလတဲ့။
အဲဒီအျဖစ္အပ်က္ကေလးကို ႏိႈင္းယွဥ္ၾကည့္မယ္ဆိုရင္
ေလာကမွာ မည္သူမဆိုၾကံဳေတြ႕ရမယ့္ ေလာကဓံတရားေတြ႔ရဲ႕ေအာက္မွာ လူတို္င္း လူတိုင္း မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္ရင္ဆိုင္နားလည္ရမွာ ျဖစ္တယ္ဆိုတာကို သတိျပဳ႐ံုပါပဲ။
တခ်ိဳ႕လူေတြက အေပၚယံၾကည့္ရင္ မာေက်ာေတာင့္တင္းၿပီး အရာရာကို ရင္ဆို္င္ႏိုင္တယ္လို႔ထင္ရေပမယ့္ တကယ့္ လက္ေတြ႕မွာ အခက္အခဲနဲ႔လဲလည္း ရင္ဆို္င္ရေရာ မခံႏိုင္ေတာ့ပဲ လက္ေလ်ာ့ ႐ံွဳးနိမ့္ခဲ့ရတာပဲ။
တခ်ိဳ႕က်ျပန္ေတာ့ အရမ္းေပ်ာ့ေပ်ာင္းၿပီး ဒုကၡေတြနဲ႔ ရင္ဆိုင္ၿပီးေရာ ေလာကႀကီးကို ေတာင္အေကာင္းမျမင္ေတာ့ဘဲ တစ္ဖက္စြန္းေရာက္ၿပီး အားလံုးကို ဆန္႔က်င္သြားေတာ့တာပဲ။
ဒါေပမဲ့ အခ်ိဳ႔အခ်ိဳ႔ေသာ လူေတြက အခက္အခဲေတြနဲ႕ ရင္ဆို္င္ရေလ ပိုၿပီးတည္ၿငိမ္လာၿပီး ပိုၿပီးရင့္က်က္လာေတာ့တာပဲ။ သူတိို႔ေတြက အခက္အခဲ၊ ဒုကၡေတြကို သင္ခန္းစာ အျဖစ္႐ွဳျပင္ၿပီး ဆင္ျခင္ခဲ့ၾကလို႔ပါပဲ။
အသက္႐ွင္ေနစဥ္ ရင္ဆိုင္ရမယ့္ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ အေၾကာင္းတရားေတြ အေပၚ အေကာင္းဘက္က ႐ွဳျမင္ႏို္င္ၿပီး ရင္ဆို္င္ေျဖ႐ွင္းႏိုင္မယ္ဆိုရင္ ၾကာေလ ေမႊးေလ မီးျပင္းေလ ပိုေမႊးေလ ျဖစ္တဲ့ လက္ဖက္ေျခာက္ ျဖစ္လာမွာပါ။
လူ႔ဘ၀ ခဏတာအတြင္း ႐ႊင္ၾကည္တဲ့ ဘ၀င္၊ ေအးခ်မ္းတဲ့စိတ္နဲ႔ ေပ်ာ္႐ႊင္ေသာ ဘ၀ကို ျဖတ္သန္းႏိုင္ပါေစဟု ဆႏၵျပဳရင္း-----
စာၾကြင္း။ ။ ဤေဆာင္းပါးကို ေရးႏိုင္ေအာင္ အတၱေက်ာ္စာအုပ္ကို လက္ေဆာင္ေပးခဲ့ေသာ မိတ္ေဆြတစ္ဦးအား ေက်းဇူးတင္လွ်က္

No comments: