ေမ်ာက္ျဖစ္ခ်င္တယ္ ေဒၚႀကီးရယ္ (၃)

ဒီလိုနဲ႔ပဲ ေဒၚႀကီးက အဘြားႀကီးဆီမွာ ကၽြန္မကို ေခၚမယ့္ အေၾကာင္း ေျပာလာတယ္။ ေပ်ာ္လိုက္တာေပါ့။ အဘြားႀကီးက ေျပာတယ္။ အငယ္မေလး အိမ္ျပန္တဲ့။ ညည္းအက်ီေတြသြားယူလာခဲ့တဲ့. ဒီေန႔ေစ်းျပန္ရင္ ေဒၚႀကီးတို႔ အိမ္ကို သြားမွာတဲ့။ အဲဒါနဲ႔ ကၽြန္မလည္း အိမ္ကို သုတ္ေျခတင္ေတာ့တယ္။ ၿပီးေတာ့ ေစ်းေလးကို ျပန္လာၿပီး အဘြားႀကီးနဲ႔ ေဒၚႀကီးတို႔ အိမ္ကို သြားခဲ့တယ္။ ကၽြန္မအေမလည္း ပါတယ္ေလ။ ေဒၚႀကီးတို႔ အိမ္ေရာက္ေတာ့ ကၽြန္မကို ေဒၚႀကီးက လက္တိုလက္ေတာင္း ခိုင္းဖို႔ ေခၚမွာျဖစ္ေၾကာင္း။ ေနာက္ေတာ့ ဘြားႀကီးတို႔နဲ႔ ကၽြန္မအတြက္ လစာေျပာၾကပါေလေရာ။ ဘြားႀကီးက တူမေလး သင့္ေတာ္သလိုေပးပါ။ စႏၵာေရႊတို႔ အိမ္မွာေတာ့ တစ္လကို တစ္ေသာင္းေပးတယ္လို႔ ေျပာလိုက္တယ္။ ေဒၚႀကီးက ဒါဆိုလည္း သူ တစ္လကို တစ္ေသာင္းေပးမယ္လို႔ ေျပာတယ္။ ဒါနဲ႔ အေမက ၀င္ၿပီးေတာ့ လစာကို ႀကိဳတင္ေငြေလး ထုတ္ေပးပါလို႔ေျပာေတာ့ ေဒၚႀကီးက ခဏၿငိမ္သြားတယ္။ ကၽြန္မလည္း လန္႔သြားတယ္။ ေဒၚႀကီးက ဆက္မေခၚေတာ့မွာ စိုးရိမ္သြားမိတယ္။ ခဏၾကာေတာ့ ေဒၚႀကီးကေျပာတယ္။ နင္တို႔လည္း အခက္အခဲျဖစ္ေနတာဆိုေတာ့ ငါေပးလိုက္မယ္။ ဒါေပမယ့္ နင္တို႔ကို အမ်ားႀကီးေတာ့ ႀကိဳမေပးႏိုင္ဘူးတဲ့။ အေမက သံုးလစာဆို ရပါၿပီ လို႔ေျပာလိုက္တယ္။ ေဒၚႀကီးက သေဘာတူလိုက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ တစ္ခုေတာ့ အေမတို႔ကို ေျပာလိုက္တယ္။ ငါ့မွာလည္း သားသမီးေတြရွိလို႔ မတရားမခိုင္းဘူး။ ငါ မႏိုင္မနင္းျဖစ္တာေလာက္ပဲ ခိုင္းမယ္ေပါ့။ ဒါေပမယ့္ နင္တို႔ လစာေငြ ႀကိဳတင္ယူၿပီးမွ ရွဳပ္ ရွဳပ္ ရွက္ ရွက္ေတြ လာမလုပ္နဲ႔ လို႔ေတာ့ ေျပာလိုက္တယ္။

အဲဒါနဲ႔ အေမနဲ႔ အဘြားႀကီးလည္း ေဒၚႀကီးေပးတဲ့ ပိုက္ဆံေတြ ယူၿပီး ျပန္သြားတယ္။ ကၽြန္မကိုလည္း အငယ္မေလး လိမ္လိမ္မာမာေနလို႔ မွာသြားတယ္. ကၽြန္မလည္း အေမတို႔ ျပန္သြားေတာ့ နည္းနည္းေတာ့ ၀မ္းနည္းသြားတယ္။ ကၽြန္မလည္း အေျပးအလႊားသြားၿပီးေတာ့ အေမေရ --- စႏၵာေရႊတို႔ အေၾကြူကို သြားဆပ္ေနာ္။ ကၽြန္မကို လာဖမ္းမွာ ေၾကာက္တယ္လို႔ ေျပာလိုက္ရတယ္။ အေမကလည္း ေအးပါ။ စိတ္ခ်ပါ. မဖမ္းပါဘူး လို႔ ေျပာမွ နည္းနည္း စိတ္ေအးသြားရတယ္.

ၿပီးေတာ့ ေဒၚႀကီးကို ေျပာတယ္။ ေဒၚၾကီး ကၽြန္မကို ခိုင္းပါ။ ကၽြန္မ အလုပ္ေကာင္းေကာင္းလုပ္တတ္ပါတယ္လို႔ ေျပာလိုက္တယ္။ ေဒၚႀကီးက ေအး တဲ့။ ဒါေပမယ့္ ညည္းကို အရင္ သန္႔ရွင္းေရး လုပ္ရဦးမယ္တဲ့။ ကၽြန္မယူလာတဲ့ အ၀တ္အစားေတြကို ၾကည့္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ကၽြန္မေနရမယ့္ ေနရာကို ျပတယ္။ အားပါး။ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကၽြန္မေနရမယ့္ အခန္းေလးက ကၽြန္မတို႔ အိမ္ေလးေလာက္ရွိတယ္။ ေက်ာက္ပ်ဥ္လည္း ေပးထားတယ္။ သနပ္ခါးကေတာ့ ေနာက္ေန႔မွ ေစ်းက ၀ယ္လိမ္းတဲ့။ ဆပ္ျပာနဲ႔ ကၽြန္မသံုးဖို႔ မ်က္ႏွာသုတ္ပု၀ါေလးလည္းေပးတယ္။ အေဟာင္းေလးေပမယ့္ အေကာင္းေလး။ အိမ္မွာဆို အဘိုး ပုဆိုးနဲ႔ ပဲ သုတ္ရတာ။ တခါတေလ ခ်င္းေစာင္ၾကမ္းနဲ႔ေလ။ ညည္းေရခ်ိဳးတဲ့. ေခ်းေတြ စင္ေအာင္ ေသခ်ာဆပ္ျပာတိုက္ၿပီးခ်ိဳးတဲ့။ ကၽြန္မေရခ်ိဳးၿပီးေတာ့ ပါလာတဲ့ အက်ီေလး ၀တ္လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ေဒၚႀကီးက ညည္းဆံပင္ေတြက ရွည္ေနတယ္တဲ့။ ၿပီးေတာ့ သပ္သပ္ရပ္ရပ္မရွိဘူးတဲ့။ ဆံပင္ညွပ္တဲ့။ ကၽြန္မလည္း အစေတာ့ လန္႔သြားတယ္။ အိမ္မွာ ညွပ္ေပးမယ္ပဲ ထင္တာေပါ့။ ေနာက္ေတာ့မွ ေဒၚႀကီး သမီးအငယ္နဲ႔ ဆိုင္မွာ သြားညွပ္ရမွာ။ သြားတာေတာင္မွ ေကာင္းေကာင္းသြားရတာ။ ကၽြန္မတို႔ ၿမိဳ႔မွာက စက္ဘီး။ ဆိုင္ကယ္ အသံုးမ်ားတာေလ။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မတို႔က ျမင္ဖူးတာပဲရွိတာ။ ကိုင္မွ မကိုင္ဖူးဘဲ။ စက္ဘီးလည္း မစီးတတ္ဘူး။ ကၽြန္မက လမ္းေလွ်ာက္သြားမယ္ပဲထင္တာ။ ေနာက္ေတာ့မွ မႀကီးက ဆိုင္ကယ္ ထုတ္လာၿပီး နင္ တက္တဲ့။ ေသခ်ာလည္း ကိုင္ထားတဲ့။ ကၽြန္မ မ်ား ဘယ္ေလာက္တံုးလဲ။ တက္ၿပီးေတာ့ ဘယ္နားကိုင္ရမွန္း မသိဘူး။ မႀကီးလည္း သြား မကိုင္ရဲဘူး။ ဆူမွာ ေၾကာက္လို႔။ ကၽြန္မလည္း ဘယ္လိုကိုင္ရင္ ေကာင္းမလဲ စဥ္းစားေနတုန္း ေဒၚႀကီးက ထြက္လာၿပိး ဒီနားကို ကိုင္ဆိုၿပီး ကၽြန္မ ထိုင္ေနတဲ့ ေအာက္က တန္းေလးကို ျပတယ္။ ကၽြန္မလည္း ေဒၚၾကီးျပတဲ့ အတိုင္း ထိုင္လိုက္သြားခ့ဲတယ္။ အဲဒါနဲ႔ ဆိုင္ေရာက္ေတာ့ မႀကီးက တိုတိုနဲ႔ ရွင္းရွင္း ညွပ္ပါလို႔ ေျပာလိုက္တယ္။ ဆိုင္ရွင္ကလည္း ညွပ္လိုက္တာ။ ကၽြန္မလည္း ႏွေျမာေပမယ့္ မႀကီးကို ေၾကာက္လို႔ ျပန္မေျပာရဲဘူး။

ဆံပင္ကလည္း ေတာ္ေတာ္တိုသြားတယ္။ ကၽြန္မလည္း ေခါင္းေတြ ေပါ့သြားသလိုပဲ။ အဲဒါနဲ႔ ဆိုင္ကယ္ႀကီး စီးၿပီး အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့တယ္။ အိမ္ေရာက္မွ ေဒၚႀကီးက ကၽြန္မလုပ္ရမယ့္ အလုပ္ေတြ ခိုင္းေတာ့တယ္။ ခိုင္းတဲ့ အလုပ္ေတြကလည္း လြယ္လြယ္ေလးေတြ။ ၾကမ္းတိုက္။ တံျမက္စည္းလွည္း။ ပန္းကန္ေဆး။ ျခံရွင္း။ တကယ့္ကို လြယ္လြယ္ေလးရယ္။ ေရေတာင္မွ ပင္ပင္ပန္းပန္း ခတ္စရာ မလိုဘဲ ခလုတ္ကေလးဖြင့္လိုက္တာနဲ႔ ေရေတြက တေ၀ါေ၀ါနဲ႔ က်လာေရာ-- ေတာ္ေတာ္ကို အဆင္ေျပတယ္။ ဘဘႀကီးနဲ႔ ေဒၚႀကီးခိုင္းတဲ့ လက္တို လက္ေတာင္းေတြ ေတာ့ လုပ္ေပးရတယ္။ ဘယ္လုိပဲ ျဖစ္ျဖစ္ အရမ္းသက္သာတယ္။

ေျပာရဦးမယ္။ စားတာကလည္း အလွ်ံပယ္ပဲ။ ထမင္းကလည္း အိေနတာ. ကၽြန္မတစ္ေယာက္တည္းဆိုေတာ့ ထမင္းကိုလည္း အိုးခြဲမခ်က္ဘဲ ေဒၚႀကီးတို႔ စားတ့ဲ ထမင္းပဲ စားရတာ။ ထမင္းကေတာ့ စားေကာင္းတယ္. ဟင္းကေတာ့ မေကာင္းဘူး။ ငါးပိခ်က္က ေန႔တိုင္းမခ်က္ေတာ့ တခ်ိဳ႔ေန႔ေတြ စားရတာ အဆင္မေျပေတာ့ဘူး။ အဲဒါနဲ႔ ကၽြန္မလည္း ငါးပိ ခ်က္တဲ့ေန႔ေတြဆို ေနာက္ေန႔စားဖို႔ ခြဲၿပီးခ်န္ထားလိုက္တယ္။ ဒါကို ေဒၚႀကီးျမင္ေတာ့ ေနာက္ဆို ငါးပိ ကို မ်ားမ်ားခ်က္ထားၿပီး တစ္ေန႔ တစ္ေန႔ ေႏႊးၿပီး စားခိုင္းတယ္။ ထမင္းကေကာင္း။ ဟင္းကလည္း ၿမိန္ဆိုေတာ့ ေျပာမေနပါနဲ႔။ အငယ္မတို႔က စားခ်က္က တစ္ေန႔တစ္ေန႔ ေတာ္ေတာ္ စားတာ။ ေဒၚႀကီးကလည္း နင္မ၀ေသးရင္ ထပ္ယူ ဆိုေတာ့ ဗိုက္က ျပည့္ေနေပမယ့္ စားလို႔ မ၀ေသးဘူးထင္ၿပီး ထပ္ခ်ည္းယူတာ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ကို မထႏိုင္တာ။ အလုပ္ကလည္း သက္သာ. ေကာင္းေကာင္းလည္း စားရ။ ေကာင္းေကာင္းလည္း ေနရတယ္။ တစ္ခုပဲ ရွိတယ္။ ေကာင္းေကာင္းေတာ့ ဗြီဒီယို မၾကည့္ရဘူး. ေဒၚႀကီးတို႔အိမ္က ထင္သေလာက္ ရဳပ္ရွင္မၾကည့္ၾကဘူး။ ၾကည့္ရင္လည္း အဂၤလိပ္ကားနဲ႔ ကိုရီးယားကားပဲ ၾကည့္တာ။ ကၽြန္မကလည္း ေနတိုး တို႔ ေျပတီဦးတို႔ပဲ ႀကိဳက္တာ ---

ဆက္ပါဦးမည္-- ေမွ်ာ္