အလယ္လူ ဘာေၾကာင့္ေပ်ာက္ေနလဲ

စီမံခန္႔ခြဲမႈလို႔ေျပာရင္ အမ်ားအျမင္မွာက ရာထူးအဆင့္ျမင့္သူေတြ၊ လူႀကီးေတြသာ လုပ္ေဆာင္ရမယ့္အရာလို႔ ယူဆခ်က္ ကေလးေတြ ႐ွိေနပါတယ္။ အမွန္တကယ္က ေနရာတိုင္း၊ လူတိုင္းအတြက္ သက္ဆိုင္တဲ့ စကားစု ကေလးပါ။ ဒီတခါတင္ျပခ်င္လာတဲ့ အေၾကာင္းအရာကေလးက ႏိုင္ငံတကာမွာ အထူးသျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ၾကံဳေတြ႔ေနရတဲ့ အခ်ိဳ႕ေသာ အေၾကာင္းအရာျဖစ္ပါတယ္။ ေ႐ွးအစဥ္အဆက္ကတည္းက ယဥ္္ေက်းမႈ၊ စာေပ၊ ႐ိုးရာ စသည္ျဖင့္ အဆင့္ဆင့္ လက္ဆင့္ကမ္းခဲ့တာပါ။ ဒါေပမယ့္ အေၾကာင္းအရာ တစ္ခုကိုေတာ့ လက္ဆင့္ကမ္းဖို႔ ပ်က္ကြက္ေနဆဲပါ။ လူအမ်ိဳးမ်ိဳး၊ စိတ္အေထြေထြ ဆိုသကဲ့သို႔ အခုတင္ျပမယ့္ အေၾကာင္းအရာ အေပၚမွာလည္း ကြဲလြဲမႈေလးေတြ ႐ွိေနႏို္င္ပါတယ္။
ယေန႔ေခတ္မွာ အစိုးရ၀န္ထမ္းပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ပုဂၢလိက ၀န္ထမ္းပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ့္ေနရာကို ကိုယ္မလုပ္ႏို္င္ေတာ့တဲ့အခ်ိန္မွာ ေရာက္လာမယ့္သူကို ၀မ္းေျမာက္စြာ ႀကိဳဆိုလိုျခင္း လြန္စြာနည္းပါးပါတယ္။ ဥပမာအေနနဲ႔ တင္ျပရမယ္ဆိုရင္ ပင္စင္ယူရေတာ့မယ့္ အႀကီးအကဲတစ္ေယာက္ဟာ သူ႔ေနရာမွာ ဆက္လက္တာ၀န္ထမ္းေဆာင္မယ့္ ၀န္ထမ္းကို လုပ္ငန္းဆို္င္ရာ သေဘာတရားမ်ား၊ လုပ္ထံုးလုပ္နည္းမ်ားကို ေကာင္းစြာ ျဖန္႔ေ၀သင့္ပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြရဲ႕ သႏၱန္မွာ စြဲေနတဲ့ အယူအဆက `ငါေမြးတဲ့ ေမ်ာက္ ငါ့ျပန္ေျခာက္မွာစိုးလို႔´ စတဲ့အယူအဆတစ္ခုနဲ႔ ဆရာစားမ်ားစြာ ခ်န္ထားတာေတြ႕ရပါတယ္။ ဒီလိုဆရာစားခ်န္ထားတဲ့အတြက္ ေနာက္ေရာက္လာတဲ့သူက လုပ္ငန္းေတြကို ေဆာင္႐ြက္တဲ့အခါမွာ စမ္းတ၀ါး၀ါးနဲ႕ လုပ္ေဆာင္ရတာ ၾကန္႔ၾကာတာမ်ိဳး ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မန္ေနဂ်ာေကာင္း ေခါင္းေဆာင္ေကာင္း တစ္ေယာက္အေနနဲ႕ Sharing, Transferring, Explaining စတဲ့ မူ၀ါဒေကာင္းေလးေတြ ႐ွိဖို႔လိုအပ္ပါတယ္။
အထက္ပါ ယူဆခ်က္ကေလးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေနာက္လိုက္ေတြ၊ လူငယ္ေတြဘက္မွလည္း ျပဳျပင္စရာ လိုပါေသးတယ္။ ဆရာႀကီး သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္းေရးသားေသာ လူႀကီးနဲ႔ လူငယ္ စကားေျပထဲကလို အယူအဆလြဲတာမ်ိဳးလည္း မျဖစ္သင့္ပါဘူး။ လုပ္ငန္းဆို္င္ရာ သိမွတ္ဖြယ္ရာမ်ားကို ေသခ်ာသင္ယူသင့္ပါတယ္။ မိမိတာ၀န္ယူရတဲ့အလွည့္မွာ ေျပာင္းလဲလာတဲ့ ေခတ္စနစ္နဲ႔အညီ လိုက္ေလ်ာညီေထြ လုပ္ေဆာင္ႏို္င္ရန္ ႀကိဳးစားသင့္ပါတယ္။ ေ႐ွ႕လူကလည္း ဆရာစားမခ်န္၊ ေနာက္လူကလည္း ႀကိဳးစားမႈ႐ွိရင္ အလယ္လူ ေပ်ာက္တယ္ဆိုတာ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ေပ်ာက္ကြယ္သြားမည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ပါေၾကာင္း